سپید

دمید نور خدایی که هست صاحب راز 

جهان جوان شد و جان دوباره ای بگرفت

دمید بلبل نیکو سخن به ساز خود با ناز

شکوه و شوکت هر خلقتی نمایان شد

هزار حمد و ثنا بر این همه اعجاز

منادی دل شیدا گشود فصل سخن

که اهل عشق بهار است و موسم پرواز

دو بال خویش برای عروج بگشایید

برای دوست بخوانید نجوای نیاز