داغ

صبحگاهان در مسیری بی غبار 

روز از نو بود وقلب روزگار 

می تپید و پای مردم می دوید 

مردم و شهر و خدا هم آشکار

اول صبح و به دست پیرمرد

کیسه ای بود و نشاطش برقرار

گاه چشمانش به چشمان خدا

قلب با ایمان او امیدوار

زیر لب ذکر خداوند و دعا 

یار غارش بود رب کردگار

پاک بود و پر از حس تپش

در هوایی پر سکوت و پرغبار

عزتش در بی نیازی منجلی

او توکل داشت بر پروردگار

نان و ایمانش به راه و دور بود

از تجارت های تلخ و شبهه دار

 

دختر شینا...